Bijna ben ik aan de beurt. Ik moet nog even wat bankzaken regelen, dus sta ik nu in de rij bij de Rabobank. Iets wat ongeduldig kijk ik naar de vrouw voor mij.
Het is een vrouw die haar beste levensjaren wel gehad heeft. Naast haar staat haar kleinzoon. Hoogstens een jaar of tien.
,,Volgens mij is er iets niet goed met mijn chipknip,” zegt de oude vrouw verward.
Ze legt een pas die doormidden is gebroken op de balie.
,,Ik heb mijn schaar in mijn bankpas gezet, maar dat chipknippen werkt voor mij niet, hoor.”
De ogen van de bankmedewerker worden groot. De kleine jongen kan zijn lach niet inhouden. Een glimlach heeft zich gevormd op mijn gezicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten