Tijdens de vierde editie was ik ook weer aanwezig. Tsunacon was mijn allereerste conventie en heeft daarom een klein plaatsje in mijn hart veroverd. Symbolisch gezien vind ik het nog steeds mooi dat de eerste editie van Tsunacon ook gelijk mijn eerste conventie-ervaring was. Inmiddels zijn we dus vier jaar, en meerdere conventies, verder. Omgetoverd tot Shôta Kazehaya ,van de anime en manga Kimi ni Todoke, heb ik mij vermaakt op de campus.
De gezellige sfeer mag natuurlijk ook niet ontbreken. Ik heb het erg naar mijn zin gehad en dat is uiteraard het belangrijkste. Een dieptepuntje was even toen een mede-cosplayer uit Kimi ni Todoke ons niet aansprak, terwijl ik en mijn 'partner' dit ook niet deden. Achteraf bleek dat we eigenlijk op elkaar hadden gewacht totdat iemand hallo kwam zeggen.
De activiteiten waren dit keer wat aan de magere kant. Er waren wel workshops waarvoor je, je van te voren op kon geven. Verder was er een wedstrijd van AMV (anime music videos), een quiz over Japan en een spel waarbij de deelnemers moesten raden welk plaatje bij welke anime hoorde. Helaas ontbrak de cosplay act, een geliefde activiteit op conventies waarbij cosplayers een act opvoeren. Dit kan variëren van dans en zang tot een toneelstuk. Waarom dit niet plaatsvond is mij nog steeds een raadsel.
De meest gehoorde klacht heeft te maken met het eten. Er was maar op één plaats iets te eten te halen. Meerdere cosplayers stonden soms wel uren te wachten. Als je eenmaal bij de balie was aangekomen hing er niet eens een prijslijst op. Rammelend van de honger bestelde ik ,na vluchtig wat te hebben rondgekeken, een bak met curry en wat ramune, een zoete Japanse frisdrank. ,,Dat wordt dan tien euro," vertelde een vrijwilligster mij. Tien euro?! Voor een bak met rijst en wat vlees? Had ik dat echt wel goed gehoord? ,,Pardon, zei u nou vier euro of tien euro?" vroeg ik voorzichtig. De dame achter de balie kijkt mij beledigd aan. ,,Tien euro," zei ze met een blik die aantoont hoe stom ik wel niet moet zijn om zoiets te vragen. Een bakje friet was er niet te krijgen. Besnike was terecht blij dat ze gewoon haar eigen 'bammetjes' heeft meegenomen.
Een irritatie die vorig jaar ontstaan is heeft te maken met de presentators. Toen ik even tot rust wilde komen in de 'videoroom' vlogen de schunnige opmerkingen mij om de oren. Het was een wonder als het woord hentai om de twee minuten niet viel. Boys will be boys. Dat snap ik allemaal best. Een paar foute opmerkingen zijn niet erg, maar als presentator representeer je toch de conventie. Ik vind het dan niet gepast als je opmerkingen gaat maken over allemaal schunnige dingen terwijl minderjarigen ook naar zo'n event gaan. Hentai mocht er niet gedraaid worden, maar er werd wel alles aan gedaan om een anime te vinden die er zo dicht mogelijk bij kwam. Met dank aan een paar schreeuwerige mensen in het publiek werden wij getrakteerd op Panty and Stocking with Garterbelt. Niet eens aflevering 1 of 2, maar aflevering 13. Zelfs de presentator moest de aflevering af doen met een what the fuck did I just watch? Misschien komt de irritatie van het nette burgerlijke meisje in mij. Tsunacon is van plan volgend jaar met nieuwe evenementen te komen. Stiekem hoop ik dat ze daarmee ook de presentatoren vernieuwen. Ik heb er respect voor dat ze zich als boegbeeld van de conventie opstellen, maar niet met deze seksuele lading. Zo'n houding is lichtelijk hypocriet te noemen wanneer je wel een regel opstelt waarbij minderjarigen met een volwassenen moeten komen. Overigens is het niet mijn bedoeling de presentatoren compleet zwart te maken, want buitenom de schunnige opmerkingen vind ik wel dat ze het leuk gedaan hebben. Beide mannen hebben een goed improvisatievermogen en staan met zekerheid op het podium. De opmerkingen tegen Belgische bezoekers vind ik wel weer jammer. Als ik als Nederlander naar een Belgische conventie zou gaan, zou je mij daarmee afschrikken.
De hoogtepunten wegen dubbel en dwars op tegen de dieptepunten. Ik heb een onwijs leuke dag gehad en wanneer dat het geval is kan al het andere mij gestolen worden. De fotoshoot was geweldig, de AMV's waren weer inspirerend en de cosplayers waren meer dan indrukwekkend. Ik gepraat met oude bekenden en nieuwe gezichten. Eenmaal aangekomen in Tilburg was ik een maneki neko mok, Nabari no Ou deel 1 dvd en de mangas Kimi ni Todoke deel 4 + 5 en Shugo Chara! deel 11 rijker. Dat er niet zoveel met het thema is gedaan en bovenstaande minpunten neem ik dan voor lief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten