‘Kom binnen!’ riep ik toen er iemand op de deur klopte.
Ik was als een kind zo blij toen mijn oom de deur open deed. In zijn handen hield hij een langwerpig ingepakt voorwerp. Wat zou het zijn? Ik probeerde een glimps ervan op te vangen, maar werd plots tegengehouden door mijn pony die besloot voor mijn ogen te gaan hangen. Het lukte mij maar niet hem weg te krijgen voordat het object was uitgepakt.
Voor mij stond een gouden omlijsten spiegel. Een oud, maar ogenschijnlijk duur exemplaar. Rechts bovenin zat een klein barstje in het glas en de krassen op het glazen oppervlak waren niet zeldzaam. Ik deed een stap richting de spiegel die nu tegen de muur aanstond. Mijn ogen werden groter en ik hield mijn hand voor mijn mond.
De spiegel beeldde mij af als een warme hofdame. De jurk die ik droeg was een prachtige jade kleur, afgezet met zwart kant. Mijn bruine krullen waren opgestoken tot een speels maar chique kapsel. Ik stak mijn hand uit. Mijn spiegelbeeld toonde een slangenring rondom mijn ringvinger. Een sieraad wat helaas niet tot mijn bescheiden collectie behoorde.
‘Een prachtding, is het niet?’ vroeg mijn oom, buiten het zicht van de spiegel blijvend.
‘Geweldig,’ riep ik met een overduidelijke twinkeling in mijn ogen.
‘Ik geloof dat ik je wat uitleg verschuldigd ben,’ zei hij door zijn haar wrijvend.
Ik kon alleen maar knikken terwijl ik genoot van het beeld wat ik mocht aanschouwen. Was dit wel mijn spiegelbeeld? Alles was zo anders dan in deze wereld, maar het meisje leek als twee druppels water op mij. Alleen droeg zij een vorstelijke jurk, terwijl ik een tuinbroek met top droeg. Zij had prachtige opgestoken krullen en ik had een saaie steile coupe. Mijn muren waren van hout en haar muren moesten wel van steen zijn. Ik kon een wandtapijt aan de muur ontdekken. Dit leek echter enkel te bestaan uit rood draad.
‘Het is je vast al opgevallen dat de omgeving van je spiegelbeeld anders is,’ zei mijn oom.
‘Vertel mij nog eens wat!’ reageerde ik lachend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten