Natsume Yuujinchou

Al van kinds af aan heeft Takeshi Natsume dingen kunnen zien die de meeste mensen met het blote oog niet kunnen waarnemen. Hij bezit namelijk de gave om geesten, de japanse mythologische wezens yokai, te zien. Het is moeilijk om iets te geloven wat je niet zien kunt en daarom word de jongen jarenlang voor leugenaar uitgemaakt. Zijn ouders zijn overleden en zolang als Takeshi zich kan herinneren reist hij van pleeggezin naar pleeggezin. In veel gezinnen is de zorg om de jongen ongewenst. Wat moeten we met hem aan? Waarom moet hij altijd voor zoveel problemen zorgen met zijn leugens?

Tijden lijken te veranderen als Natsume weer moet verhuizen. Hij komt te wonen in het dorp waar zijn grootmoeder, Reiko heeft gewoond. De jongen blijkt haar gave te hebben geërfd, maar dat is niet het enige. Ook is hem een boek met veel namen van yokai achtergelaten. Veel geesten zitten achter dit magische boek aan. De legende gaat dat iedereen die het boek in zijn handen heeft macht heeft over de personen aan wie de naam toebehoort.

De demon Madara heeft ook een oogje op het boek. Als Natsume onbewust de betovering ,waardoor Madara is gevangen, verbreekt is dit het het begin van een opmerkelijke vriendschap. De twee besluiten een deal te sluiten. Madara helpt Natsume in ruil voor de toe-eigening van het boek als Natsume komt te overlijden.

De omlijsting van het plot klinkt nogal heftig. Geesten, dood en geestelijke mishandeling van een kind. Het zal je dan ook zeer verbazen dat dit geen eng horrorverhaal, maar een ontspannen kinderverhaal is. Alles wordt op een rustige, ontspannen manier verteld. De Japanse mangaka Yuki Midorikawa weet als geen ander een ontspannen magische wereld te creeëren. Hoewel Natsume eerst als de dood is voor de yokai zal hij leren dat de wezens zo slecht nog niet zijn.

De anime en manga verschillen best veel van elkaar. In de tekenfilm is Natsume een rustige, goedaardige jongen die nog geen vlieg kwaad zou doen, terwijl hij in de strips een iets opvliegender karakter bezit. Ik moet eerlijk bekennen dat dit een van de uitzonderingen is waarbij ik meer heb met de anime. Het goedaardige karakter geeft een mooi contrast bij de verschrikkelijke jeugd die hij heeft moeten meemaken. Als kijker ben je er al snel uit dat hij dit allemaal niet verdiend. De manga vind ik daarintegen ook geweldig. Helaas niet zo leuk getekend als de anime, maar het verhaal blijft ijzersterk in mijn ogen.

De formule van beide platformen komt redelijk overeen. Per aflevering of hoofdstuk worden er kleine verhalen verteld met een gesloten einde. Deze verhalen laten meestal één yokai zien waar Natsume en Madara dan de naam van teruggeven of juist door worden aangevallen. Al deze 'stand-alone chapters' zijn gericht op Natsume's queeste. Het teruggeven van alle namen die in zijn 'book of friends' staan. Dit zorgt voor meeslepende, magische, emotionele, maar vooral ook grappige momenten. Vooral Natsume's 'helper' Nyanko-sensei steelt de show met zijn liefde voor eten, saké en stiekem toch ook wel voor Natsume ,en zijn koppige gedrag.

Ik ben al een paar jaar fan van de serie. Deze review is misschien niet helemaal betrouwbaar, aangezien ik maar twee delen van de manga in mijn bezit heb en de hele reeks van de televisieserie heb gezien. Toch kan ik zeker te weten zeggen dat beiden aan te raden zijn. Vooral als je fan bent van het slice of life genre en series zoals Aria (the Animation ect.) en Tamayura is Natsume Yuunjinchou iets voor jou.