Waarom ik boeken in het Engels lees

Buiten mijn schoolboeken om heb ik dit jaar nog geen enkel boek in het Nederlands gelezen. Waar Engelstalige boeken verhalen vertellen over verre fantasierijke werelden, kom je in het Nederlands voor hetzelfde genre al gauw bij vertalingen uit. Er is niets mis met de vertaling van boeken naar de Nederlandse taal. Het maakt de boeken namelijk toegankelijker voor de meeste Nederlanders. Wanneer iets lezen toegankelijker maakt sta ik daar helemaal achter. Het is niet zo dat ik vind dat iedereen moet lezen, want iedereen heeft zijn eigen hobby's en interesses. Wel vind ik dat je minstens moet hebben geprobeerd om een goed boek te lezen. Anders weet je namelijk niet wat je mist.

Buitenom dat vertaalde boeken het verhaal toegankelijker maken zou het hypocriet zijn om te zeggen dat ik tegen vertalingen ben. Het was namelijk de Nederlandse versie van Harry Potter die mijn liefde voor fantasyboeken heeft aangewakkerd. Deze boeken heb ik verslonden alsof mijn leven ervan afhing. Harry Potter is een van de eerste boeken waarop ik echt verliefd ben geworden. Alleen de originele versie? Daar ben ik niet aan toe gekomen.

© weheartit.com

Waarom niet mag een groot raadsel zijn. Toen mijn Engels steeds beter werd heb ik mij namelijk eens gewaagd aan Engelse boeken. Het begon bij de Twilight serie, die ik graag wilde lezen voordat de film uitkwam. Al gauw had ik mijn standpunt gevormd. Waarom zou ik voor een vertaalde kopie gaan als ik kan kiezen voor het origineel? Een vertelde versie verteld het verhaal niet uit de ogen van de schrijver. Een boek in een andere taal kan het verhaal nooit zo precies overbrengen als de schrijver bedoeld heeft. Het zijn niet de exacte woorden die de schrijver kwijt wilde. De grote lijnen blijven overeind, maar zijn het niet juist de kleine dingen die het hem doen?

"Trust my words, you won't get away with this. Not in a million years!" of "Vertouw op mijn woorden, hier zal je niet mee wegkomen. Nog in geen miljoen jaar!" Wat klinkt er cooler? Voor mij is dat toch echt het eerste. Vechtscenes of ruzie klinken zo slap in onze eigen Nederlandse taal. Wij hebben geen echte strakke scheldwoorden. Alles lijkt in het Engels veel gaver te klinken. De woorden krijgen een soort pit mee die in het Nederlands niet te evenaren is.

Als je Engels moeilijk vind, maar wel van lezen houdt blijf dan vooral in onze taal lezen. Ik zeg ook niet dat ik Nederlandse boeken slecht vind. Ik ben gek op de boeken van Simone van der Vlugt, net zo gek als ik vroeger was op de boeken van Carry Slee. Alleen als ik de keuze heb in het Engels te lezen, blijf ik dat vooral doen.