Een goed begin

De Partij van de Arbeid heeft een nieuwe leider. Na kritiek uit zijn eigen fractie stapte Job Cohen op. De jongerenvereniging van de PVDA, de Jonge Socialisten (JS), is zacht gezegd boos over de manier waarop het is afgehandeld. Voorzitter Rick Jonkers is een Cohen-aanhanger, maar beseft dat de partij verder moet. ,,De fractie denkt dat de problemen opgelost zijn met de nieuwe leider, maar dat is natuurlijk onzin. Het is alleen wel een goed begin.”

Eerder vertelde u dat niemand uit de huidige fractie een waardige opvolger zou zijn voor Job Cohen. Hoe kijkt u daar tegenaan als het om de nieuwe leider Diederik Samsom gaat?

Op 20 Februari trad Job Cohen af. Wij, de Jonge Socialisten, waren boos om de manier waarop. Het is niet duidelijk welk fractielid de brief, waardoor Cohen aftrad, heeft gelekt. Dat geeft een gespannen sfeer en daarom hebben we het zo gezegd. De PVDA heeft er een zooitje van gemaakt. Wij hebben ons punt gemaakt, maar wij moeten nu verder.
De nieuwe kandidaat kon alleen iemand uit de fractie zijn. Zo zit het systeem nu eenmaal in elkaar. Diederik Samsom heeft met een grote meerderheid gewonnen. Ik denk dat onze nieuwe leider de juiste persoon is om veranderingen in te voeren. Ik hoop dat hij verder komt dan alleen tegengas geven. We moeten duidelijk maken wat de PVDA wel wil gaan doen. Wat Samsom uitdraagt moet ook worden gesteund in de partij.

Het ziet ernaar uit dat de PVDA een linksere koers gaat varen. Komt dit beter overeen met de standpunten van de Jonge Socialisten of juist niet?

Ik ben het er heel erg mee eens. In de paarse jaren toen we samen met de VVD regeerden is er teveel controle weggegeven. Vooral op financieel gebied, openbaar vervoer en privatisering. Er werd gedacht dat het beter zou werken. De crisis toont aan dat het niet zo is.
Door het rechtse kabinet maken wij een opschuiving naar links. Over tien jaar misschien weer naar het midden. Deze golfbeweging hou je.
Als we door de nieuwe koers kiezers zullen kwijt raken, dan zijn dat mensen die het zelf goed voor elkaar hebben. Mensen met een minder sociaal hart.

Het aanpakken van Rutte is Samsom’s eerste, tweede en derde prioriteit. Vinden de Jonge Socialisten dat een slimme zet?

Ik vind het heel slim. Onder Cohen was de partij te gefocust op Geert Wilders. Dat werkte niet. Wilders is discriminerend en stopt mensen in hokjes. Door zijn praatjes dachten wij kiezers te zijn kwijt geraakt.
Ik ben blij dat Samsom het gezegd heeft, maar het is makkelijker gezegd dan gedaan. De kiezer zoekt duidelijkheid. Gelukkig zitten Samsom en voorzitter Spekman op een lijn. De tegenstelling tussen hen en Rutte wordt duidelijk, doordat onze minister-president van de andere kant is. Als liberaal wil hij precies het tegenovergestelde.

Diederik Samsom dreigde het Europese Begrotingsverdrag niet te steunen als Rutte weigerde naar Europa te kijken volgens de agenda van de PVDA. Later vertelde hij het Europese Begrotingsverdrag wel te steunen als het kabinet niet alleen bezuinigde zonder te kijken naar mogelijkheden tot groei. Wat vindt de JS hiervan?

Een heikel punt. Als het op Europa aankomt zitten de PVDA en het kabinet op één lijn. Er is al vaker opspraak over geweest, maar als het puntje bij paaltje komt doen we het toch. Tegen stemmen is ongeloofwaardig. Waarom die verwarring? Niet zeiken, maar gewoon doen!
Wij willen ook de euro behouden. Als je nu opeens zegt: we gaan het niet meer steunen, gelooft niemand ons meer.
Een algemene fout van de PVDA is dat ze een talent hebben om in een vlek te wrijven die moeilijk ligt, zoals Europa of de discriminatie van Geert Wilders. Dat is strategisch onhandig. De partij moet de focus verleggen en het debat ergens anders naartoe draaien.

Het opkomstpercentage van het stemmen voor de nieuwe leider was groter dan ooit. Je zou de conclusie kunnen trekken dat de politiek steeds meer gaat leven in Nederland. Hebt u ook het idee dat de politiek steeds meer gaat leven onder de jeugd?

Nadat Job Cohen is afgetreden hebben we in één week tijd ineens honderd leden erbij gekregen. Daar gebeurt wat, denken mensen dan. Iedereen wil graag invloed. Hans Spekman liet met deze ‘open strijd’ zien dat politiek ook leuk kan zijn. Het is  niet alleen maar gezeur en ellenlange vergaderingen. De kandidaten hebben elkaar niet afgemaakt. De verkiezing verliep op een positieve manier. Als het CDA het op deze manier had gedaan, zou het hun ook wat opleveren.
Door de sociale media is de politiek dichterbij de mensen gebracht, maar de systemen zijn nog verouderd. Door lid te worden van een politieke partij oefen je meer invloed uit dan door het versturen van een tweet. Het maakt je echt onderdeel van onze samenleving en dat is natuurlijk een prachtig gevoel.